پارسا و فرگل

دو سال است که به خود میبالم که نامم مادر است این روزها میراث وجودم راباتمام احساس ناب مادرانه تقدیم میکنم به دردانه ی عزیزم که احساس مادرانه ام رامدیون حضور معصومش هستم ...

(از افتخارات محمد پارسا اينه كه نوه ي دو سردار شهيده اميد است مورد توجه وعنايتشون باشه وبتونه درآينده ياد ونامشون رو زنده نگه داره واز نام آوراننيك فرزندان اين دو شهيد باشه) اي پدران آسماني بايداعتراف كرداز فهميدن شما وامانده ايم فهميدن اينكه شما كه بوديد؟چگونه براميال خود تازيانه زديد؟ شما بي هيچ تاثر وتعلقي ارزشمندانه اي رهسپار سرزميني شديد كه پايانش پيدا بود...وحال نگاه كنيد كه درنبود شما كه به زندگي وزنده بودن ما حيسيت بخشيديد چگونه بي ثباتان بردلهايمان شبيخون زده اند ولحظاتمان راربوده اند. وليييييييييي دلخوشيم به حضور زيبايتان بر همه ي لحظات زندگيمان ميدانيم كه نيستيد،ولي هستيد وتمام چكاوكها هم به تحصن اين و...

محمدم نام زيبايت برازنده ي وجود نازنينته وهمه چيز باتو قشنگه حتي روزهاي خشك وپاييزي بادرختهاي به خزان كشيده اش،باتو بودن سكوت سرد پاييزي هياهويي از شور وشادي ست ودستان نرم وكوچكت پر از عطر بهاري است هر لحظه براي بوسيدنشان اشتياقي وصف نشدني دارم تنت بوي بهشت مي دهد وهر بار بابوييدنت سر مست سرمستم اي عزيز ؛جريان رشد تو بافرسودگي من همراه است ولي با اين وجودذ حاضرم به عشق ديدن قدوقامت زيباي فردايت هر سال زندگي به ثانيه اي كوچك تبديل شود تا آينده ات راببينم... ...

ماه تولد تو كدوم ماه قشنگه لباسي كه طبيعت تنش كرده چه رنگه وقتي كه اومدي كوه رخت سفيد برش بود تو اومدي به دنيا وقتي پاييز رنگ رنگ بود برگ ريزان بابارش بي پروبال مي رفت تواومدي ودرختها رخت سفيد پوشيدن همه جارا برايت سفيد كردن ويك دست تو اومدي بدنيا در روزي از روزها خداكنه باشي هميشه شاد باما ...

در روزهاي پاياني پاييزي قشنگ انتظار روييدن غنچه اي كوچولويي راداشتم كه هرروز باتكانهاي نه چندان آرومش وجود نازنينش روحس مي كردم وحالا 27آذر روزي بود كه مي خواستم صورت قشنگش روببينيم دقيقاً درلحظه اذان ظهر(12:5)دراتاق عمل بيمارستان شفا تحت جراحي عمل سزارين قرار گرفتم ومونس 9ماها ام كه هرروز وهرساعت وهرثانيه بامن بود پابه دنياي جديدي گذاشت اون لحظه از دكتر تقاضاي ديدن بچه رو داشتم .پرستار كه غنچه منو لابه لاي يك پارچه سبز پزشكي پيچونده بود پارچه رو كنار زد وكمي بلندش كرد(پوستي سفيد باتركيبي از قرمز،موهايي مشكي وقدي بلند وكشيده)اولين تصويري فراموش نشدني كه از نوزادم ديدم پرستار همزمان گفت شبيه خودته ظرافت داره (خوشحال شد...

محمدپارسا وقتي به دنيا اومد مصادف بود با 22محرم 1433-وپيشبند محرمي را قبل از تولدش خريدم تا از همون روز اول تولد براش ببندن- واون روزكام نوزاد منوبا تربت خاك كربلا متبرك كردند وباپيشبند حسيني (ياسيدالشهدا)پيشاني اش رابستندد من غم مهر حسين باشير از مادر گرفتم روز اول كامدم دستور تا آخر گرفتم برمشام جان زدم يك قطره از عطر حسين سبقت از مشك وگلاب وعنبر گرفتم ...

...

عزيزم دستهايم رادر دستهاي كوچكت ميپيچانم و س رخوشم از انديشيدن به نوازش كردن تو كه اگر تو باشي مرا به بهشت نيازي نيست وروحم راعاشقانه صيقل مي دهم تا تصوير چهره زيبايت درآن بيافتد تو كه تكه اي جداناپذير از روحم شده اي...به اميد روزي كه نوازش گر دستان سرد وضعيفم باشد دستان گرم وقوي تو... ...