محمدپارسا

محمدم نام زيبايت برازنده ي وجود نازنينته وهمه چيز باتو قشنگه حتي روزهاي خشك وپاييزي بادرختهاي به خزان كشيده اش،باتو بودن سكوت سرد پاييزي هياهويي از شور وشادي ست ودستان نرم وكوچكت پر از عطر بهاري است هر لحظه براي بوسيدنشان اشتياقي وصف نشدني دارم تنت بوي بهشت مي دهد وهر بار بابوييدنت سر مست سرمستم

اي عزيز؛جريان رشد تو بافرسودگي من همراه است ولي با اين وجودذ حاضرم به عشق ديدن قدوقامت زيباي فردايت هر سال زندگي به ثانيه اي كوچك تبديل شود تا آينده ات راببينم...